วันอังคารที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561

รถยนต์คันแรกของลูกของเรา

ว่าด้วยเรื่องรถยนต์ ในหลายๆคนก็ต้องการที่มีความจำเป็นต้องใช้ในการเดินทางหรือทำการค้าขายที่กั้นเตียงมือสองบางครอบครัวก็เป็นครอบครัวใหญ่ก็ต้องเดินทางทีละหลายๆคนมันจะลำบากไป ถ้าความจำเป็นมันจะต้องใช้ เราออมเงินเพื่อซื้อคอกกั้นเด็กมาเป็นของตนเอง สำหรับตัวฉันเองมันบอกไม่ถูกว่าทำไมถึงอยากจะมีรถยนต์และอยากจะขับเป็นมากๆ ก็เพราะว่าชีวิตทั้งชีวิตครอบครัวพ่อแม่อยู่ไกลกันและเวลาจะไปหาท่านทุกครั้งก็ลำบากไหว้วานคนรอบข้างไปเสียหมด จะไปไหนทีก็ต้องรอคนที่ขับรถเป็นพาไป แต่บางที่คนที่จะพาเราไปไหนๆก็ไม่ได้ดั่งใจทุกครั้งไป ฝันจากจะมีรถยนต์กับเค้าซักคัน จะเป็นเก่าใหม่ไม่เป็นไรขอให้ ได้มาหัดขับและได้มาเป็นของตังเองสักคันโดยที่ไมต้องซ่อม ละในที่สุดฝันก็เป็นจริง น้องชายซื้อรถใหม่เค้าก็เอารถที่เค้าใช้อยู่เอาให้ เป็นวันที่ฉันดีใจมากๆถึงรถจะดูอายุการใช้งานมันนานมากแล้วก็ตามแต่สภาพก็ยังใช้ได้ก็แสนจะดีใจแล้วสำหรับผู้หญิงคนนี้ที่ลำบากที่จะเก็บเงินซื้อเอง แต่ทะเบียนก็ยังไม่ได้ต่อ ประกันก็ขาดมาสองปี โอ้ตายละที่นี้ก็ลำบากเราละฉันจึงได้แต่บอกตัวเองว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวหาตังไปต่อเองได้เพราะว่าเราได้ที่กันเด็กตกเตียงมาฟรีๆจะเก็บยังไงก็ยังไม่ได้สักที ก็เพราะว่าด้วยภาระอันหนักหน่วงมีให้ใช้จ่ายทุกๆวันๆค่าแรงต่อวันๆก็เอาไปจ่ายตลาดครึ่งหนึ่งที่เหลืออีกครึ่งหนึ่งก็เก็บไว้ให้เด็กๆไปโรงเรียนกัน ฉันเลยจะค่อยๆคิดหาหนทางหารายได้พิเศษและเก็บออมมันเพื่อจะได้ทำให้ถูกต่อกฎหมาย หลังจากนั้นฉันก็เริ่มการหัดขับรถ วันนั้นฉันได้ไปทำบุญที่วัดกับครอบครัว เห็นพื้นที่โล่งกว้างถนนว่างฉันเลยไปหัดขับรถ รถมันเป็นเกียร์อัตโนมัติขับง่ายถนนโล่งเราก็ขับง่าย วันนั้นฉันรู้สึกมีความสุขมากมายดีใจมากที่ฉันได้ขับรถเสียทีแต่มันก็ไม่ได้ง่ายๆเหมือนกันเวลาจะถอยหลังดันจับจังหวะไม่ค่อยจะถูกกล้าๆกลัวๆมีความกังวลนิดๆพอหัดเลี้ยวซ้ายขวาๆคนสอนเลยตาลายและหัวเราะขำกันไปสนุกสนานและมีความสุขมากๆถึงแม้ฉันจะพึ่งได้หัดขับเป็นครั้งแรกก็ตาม พอขากลับจากวัดพาเด็กๆขึ้นรถแล้วฉันเลยบอกเด็กๆว่าวันนี้แม่จะขับเอง เด็กๆหน้าตาตื่นตกใจ พอขับรถออกไปจากถนนในวัดเด็กๆนั่งเงียบมากๆเวลาฉันเบรกเด็กๆตกใจมีแต่ลูกคนเล็กเท่านั้นที่ให้กำลังใจแม่ ทำให้ฉันมีกำลังใจมากขึ้น ที่กั้นเตียงเด็ก