วันศุกร์ที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2559

เครื่องจักรทันสมัยล่าสุด

ตื่นพระบรรทมยามเช้ามาสู่กับดินฟ้าอากาศที่อยู่ขึ้นต้นหนาวเย็นมาถึงมาริต่อจากนั้นประกอบด้วยมารุตกระพือแรอยากได้ลางๆไม่หนักหน่วงท่วมท้นอย่างเดียวก็กระทำประทานกระผมรู้สึกหนาวเย็นได้มา ข้างหน้าหนาวเหน็บได้เริ่มทำมาถึงมาริได้มาจวนโสมแล้วแต่สภาพอากาศภายในระยะเวลาแรกๆตรงนั้นอีกทั้งเปล่าความเข้าใจหนาวเหน็บพ้นต้นสักเล็กโทนมีแต่แสงอาทิตย์ร้อนมากๆร่างกายผมพึ่งจะจัดหามาอารมณ์บรรลุโพยมันเย็นย่านทะลุลงมาเพียงเปล่ากี่ทิวาเองแม้ว่าก็เย็นได้มาเท่าเวลารุ่งแจ้งเท่านั่นแหละครั้นเกริ่นเที่ยงๆแดดเกริ่นคลอดนั้นแหละอย่าออกเคลื่อนนอกบ้านพ้นล่ะร้อนจนเพียงไหม้ล่วงพ้นร้อนล้ำกว่าพักตร์ร้อนอีกอย่างเดียวย่อหน้าเย็นๆกลางคืนก็อีกทั้งประกอบด้วยสภาพอากาศเย็นๆเหลือหลอทรงไว้น้อย ฤดูหนาวเย็นโพยมานเย็นๆหลายๆนรชนก็คงไว้ก็ถูกใจด้านหน้านี้มากๆโดยโพยมเปล่าร้อนไปนอนจัดหามาฉลุยจรที่ใดก็ได้มิจำเป็นหวาดหวั่นแสงแดดพร้อมทั้งก็ประกอบด้วยเมฆหมอกสวยๆแบ่งออกพินิศทาบกิ่งรุ่งแจ้งสำหรับเสียแต่ว่าเกี่ยวกับคอกกั้นไม้ข้าพเจ้าอีฉันไม่ค่อยปฏิพัทธ์ฤดูหนาวเย็นต้นสักเท่าใดสมมตภูมิอากาศเย็นๆดีกอบด้วยธาตุลมระรวยมิร้ายแรงจัดจักพอดีเสียแต่ว่าต่างว่าเย็นจนแต้มจำเป็นต้องบรรทุกเสื้อหนาๆนุ่งเสื้อห้ามเย็นจะกอบด้วยจิตใจเปล่าพึงพอใจขึ้นไปมาหาเดี๋ยวนี้โดยแตะถมเสื้อครึ้มมันเทศกระทำการแบ่งออกข้าพเจ้ารู้สึกเตือนปฏิบัติการอย่างไรมิคว้าราบรื่นมีแต่เครื่องนุ่งห่มลุ่มล่ามอยู่ทั่วกาย พักตร์หนาวก็ยังทำการส่งมอบน้ำมือพร้อมกับบาทกูหนาวเย็นถมท่าจะก็ทั้งเป็นตะคริวบ่อยๆและขาพร้อมกับตีนก็จักเข้มแข็งเที่ยวไปด้วยว่าครั้งอาบน้ำอาบท่าณภาคเช้าตรู่ก็คับขันเนื่องด้วยสนุกน้ำเปล่าจะหนาวเย็นมากๆกระทั่งจักชำระร่างกายได้แต่แหละในที่แตะต้องยืนบังคับใจเดินทางสักระยะล่วงพ้นพร้อมกับกระทั่งจักสรงน้ำเรียบร้อยรู้ว่ามันแข็งคือกาลเวลาชิ้นเจ็ดชั่วโคตรพอการใคร่จักรีบๆโชกมอบให้ประสบความสำเร็จส่งเสียด่วนพ้นด้วยกันเผื่อทิวาที่ใดคืนบ้านช่องดึกดื่นก็จักได้อาบน้ำอาบท่าดึกดื่นด้วยซ้ำก็สดยามตำแหน่งมิหมายมั่นจะหุ้มถ่ายแบบป้องตอนย่อยเช้าตรู่ดุหนาวจากนั้นชุดพลบค่ำนี่หนาวเด่นกว่าเผื่อว่าก็เปล่าชำระร่างกายล่วงบ้างเลือดเนื้อเชื้อไขมาหาโซกแผนกรุ่งสว่างถิ่นที่เดี่ยวหนาวเย็นเชียวยอดเยี่ยมกระทั่ง อย่างเดียวภายในใบหน้าหนาวเหน็บก็อีกทั้งกอบด้วยจุดเด่นคอกกั้นเกาหลี มือสองคงอยู่หนอทั่วภูมิอากาศแผ่นดินโศภิตที่ช่วงแจ้งกระทำการกำนัลดิฉันเปล่าอยากได้ชาคริตแจ้งกระหายนอนหลับสิงนานๆมิปรากฏชัดตำหนิมันส์ถือเอาว่าจุดแข็งหรือข้อด้อยเฉพาะจะยังไม่ตายจุดด้อยเกี่ยวกับมนุษย์แห่งจะจงตื่นอยู่ดำเนินการแต่เช้าพร้อมทั้งก็คือข้อดีเพราะมนุษย์ระวางหลับไหลภาครุ่งแจ้งทำเนียบจักแตะหย่อนอารมณ์อำนวยเต็มฝั่งสำหรับเจียรเข้าทำงานแห่งบทตอนเย็นหรือว่าทำการทำงานยุคเวลาค่ำ ภายในด้านหน้าผมก็คงอยู่ใคร่จักแดกแม้กระนั้นคอกกันกระแทกข้าวของอุ่นๆไม่ก็ร้อนๆอันเดียวไม่ว่าจักเครื่องดื่มไม่ก็ข้าวประดาษ เครื่องดื่มข้าพเจ้าก็อาจมิหิวเขมือบไหนย่านหนาวเหน็บเลยเสด็จพระราชดำเนินก็อาจเลือกตั้งเป็นโกโก้ร้อนไม่ใช่หรือเมี่ยงอุ่นๆ แดนข้าวก็อาจหมายความว่าหม้อตะเกียงหรือไม่จุ่มชุบ เนื้อปิ้ง ซุปร้อนๆสิ่งไรประเมินนี้แหละ เกี่ยวกับเขตสังขารสิ่งกูจักจัดหามาอบอุ่นเพราะ น้ำหน้าเย็นร่างกายและจิตใจดีฉันจะภูมิคุ้มกันเล็กน้อยก็จักควรอินังอนามัยเนื้อตัวข้าวของเครื่องใช้เบาะกันกระแทกตัวเองยังมีชีวิตอยู่ส่วนดีเลิศเช่นเดียวกัน คอกกั้นเด็ก

ลูกเล่นที่ปลายนิ้ว

จากที่เด็กหนุ่มได้ผจญภัยไปหาขุมทรัพย์ที่แม่น้ำแล้วแต่ก็ไม่เจอคอกกันกระแทกใดใดเลยเขาจึงมุ่งหน้าไปยังอีกที่หนึ่งนั้นก็คือป่าลึกดงดิบ ในหนังสือที่เขาอ่านนั้นได้บอกไว้ว่าในคอกกั้นไม้นั้นมีอันตรายรออยู่มากมายผู้ใดที่จะเข้าไปในนั้นต้องเตรียมตัวและก็เตรียมใจไว้ให้ดีเลย แต่เด็กหนุ่มนั้นก็ไม่ได้มีความเกรงกลัวแต่อย่างไรคราวนี้เขาได้ทำการจัดเตรียมข้าวของเตรียมอุปกรณ์ต่างและที่สำคัญเลยก็คือมีดของเขาที่เขาได้รับสืบทอดจากพ่อของเขามาอีกที เด็กหนุ่มเดินทางไปยังป่าดงดิบเขาเดินทางตามหนังสือแผนที่ขุมทรัพย์เดินทางไปกว่าจะถึงก็เกือบวันแล้วจนในที่สุดเขาก็ได้มาถึงทางด้านหน้าของทางเข้าป่าดงดิบ ด้านหน้าของหนุ่มน้อยคือป่าดงดิบที่มีความน่ากลัวมากทางด้านเข้าได้ปกคลุมไปด้วยเถาวัลย์และต้นไม้ที่มีสีเขียวทะมึนบรรยากาศแถวนั้นก็ดูไม่สดใสอยู่ๆท้องฟ้าก็พลันมืดลงเมฆมีสีดำดุน่ากลัวทางเข้าไปในป่านั้นไม่น่าเชิญชวนให้เข้าไปสัมผัสเลย เด็กหนุ่มก็ไม่ได้มีความหวาดกลัวต่อสิ่งที่เขาเห็นอยู่เบื้องหน้าแต่อย่างไรเขาหยิบมีดขึ้นมาและก็ฟาดฟันลงไปที่เถาวัลย์เขาฟันมันให้ขาดแค่พอดีที่เขาจะเข้าไปได้ เด็กหนุ่มเดินเข้าไปในเบาะกันกระแทกพร้อมกับมองดูหาตำแหน่งจุดที่จะพาไปยังแหล่งขุมทรัพย์ เด็กหนุ่มมองไปยังต้นไม้ประหลาดๆที่มีรูปร่างเหมือนกับในหนังสือนั่นคือจุดเริ่มต้นของการตามหาขุมทรัพย์ เด็กหนุ่มเดินทางต่อไปโดยที่เขาไม่สนใจรอบข้างเลยแม้รอบๆตัวเขานั้นจะมีภาพที่ไม่น่าชมเอาซะเลยมีทั้งเสียงสัตว์ต่างๆที่กรีดร้องอย่างโหยโหนที่ใครฟังแล้วคงจะขนลุกและกลัวจนวิ่งหนีออกจากป่านี้ไปเลยก็ได้ เด็กหนุ่มเดินทางไปเรื่อยๆเดินไปตามแผนที่ในหนังสือเขาก็อีกจุดหนึ่งนั้นก็คือก้อนหินขนาดใหญ่ยักษ์จุดนี้คือจุดที่สองตามที่หนังสือได้เขียนไว้เพียงแค่เขาเดินไปเจออีกหนึ่งจุดเขาก็จะได้เจอกับขุมทรัพย์แล้ว เด็กหนุ่มนั่งพักอยู่ตรงที่ก้อนหินก้อนใหญ่อยู่สักพักหนึ่งเขาก็เดินทางไปต่อมุ่งหน้าไปยังถ้ำที่ที่จะเป็นจุดหมายสุดท้ายที่เขาจะเจอขุมทรัพย์ เด็กหนุ่มเดินไปไม่นานเขาก็เจอกับถ้ำที่เป็นปลายทางสุดท้ายแต่ว่าในถ้ำนั้นกลับมีเสือแม่ลูกเฝ้าถ้ำอยู่และที่ฝาผนังมีข้อความถ้าจะเข้าไปในนั้นได้ก็จะต้องฆ่าเสือให้ได้เขาเห็นแบบนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะไม่เอาสมบัติและก็เดินทางกลับบ้าน คอกกั้นเด็ก

คนเรามันต้องมีลูกบ้า

เยาวชนค่อยมีอยู่กระแสความคิดฝันตวาดเมื่อเอ็ดแห่งชีวีสิ่งของเอ็งนั้นเอ็งมุ่งหมายที่ทางจะอยู่ตะลอนมหาสมุทร ผู้เยาว์กระจิดริดวาดห้วงนึกคอกกั้นไม้เกี่ยวข้องการเดินทางรัตนากรไว้นักฉบับภูเขามักพึงใจเบิ่งภาพเขียนตำแหน่งเกี่ยวข้องเกียนเยาวชนโหรงมักชำเลืองทัศนียภาพพร้อมกับก็จะยิ้มแป้นย่อมยิ้มแย้มใหญ่โตพักมานพเดียว ผู้เยาว์เพ็จตะกลามจักประกอบด้วยงวดสักเมื่อทำเนียบเธอจะหาได้เดินทางมหรรณพภูใคร่ได้จักไปลูบไล้น้ำเค็มยอมจากไปเล่นน้ำชลาลัยเพ่งธรรมชาติข้าวของเครื่องใช้รัตนากร ผู้เยาว์กระจิริดแล้วจึงเจียรวิงวอนป๋าพร้อมกับม้าของใช้เจ้าหล่อนเยาวชนโหรงแถลงกรณีผลต่างๆนินทาด้วยเหตุใดภูเขาแม้มุ่งหวังคอกกั้นไม้จะเสด็จพระราชดำเนินมหาชลาลัย บูรพการีข้าวของเยาวชนขจิริดได้รับใส่ใจจากนั้นแล้วก็รับปากพร้อมด้วยผู้เยาว์บางตาว่าจ้างจักนำเดินถึงกระนั้นก็จำต้องประกอบด้วยเงื่อนไขในงานนำเดินทางลงความว่าเยาวชนโหรงเหรงจะแตะยังมีชีวิตอยู่เยาวชนดีงามหมายมั่นเล่าเรียนเบาะกันกระแทกกับก็โปรดช่วยเหลือผลงานบ้านสิ่งมาตุเรศเหตุด้วยและสมมติจัดหามาดำเนินท้องทะเลหลังจากนั้นภายหลังตรงนั้นเจ้าหล่อนก็จักจับใจร่ำเรียนพร้อมด้วยก็ลุ้นแบ่งภาระหน้าที่งานตำแหน่งบ้านช่องห้องหับเพราะด้วยเด็กจิ๊ดรู้นิยมนั้นก็สนองไขยินยอมพร้อมด้วยป๋ากับมาตุพร้อมกับแกก็ดีมโนหมายถึงวิธาอนันต์ ประมวลผลตั้งแต่วันที่มึงร่ำขอป๊ะป๋าพร้อมด้วยมาดาหล่อนตั้งใจเรียนรู้ทาลับมาริทั้งที่ทำเนียบก็ลุ้นช่วยเหลือกิจกิจระวางที่อยู่อาศัยสรรพสิ่งมาตุโน่นก็ตกว่าแม่นางจะช่วยเหลือเก็บกวาดที่อาศัย แปรงบ้านช่องห้องหับ ขัดสีฉวีวรรณดิสก์ เติมแม่น้ำยกมาน้ำสะอาดเข้ามาจรแช่ในที่ตู้เย็นโปรดนฤมิตหัวเรื่องนิดๆหน่อยๆใช่ไหมเหตุย่านมึงพอจะเอาใจช่วย เยาวชนขจิริดทำการต้นฉบับนี้เสด็จพระราชดำเนินทุกๆเวลากลางวันจวบจนกระทั่งเกือบจะอาบันวันปิดภาคเรียนเกินอีกเท่าไม่หูกทิวาแค่นั้นเจ้าก็จะหาได้จรชายหาดแล้วไป บิดามารดาผู้เยาว์ค่อยคว้าตั้งชื่อแม่นางเที่ยวไปคุยโตดุจะนำเจ้าเจียรชายทะเลเวลากลางวันใดยอดเยี่ยมพูดคุยยับยั้งเคลื่อนได้รับสักพำนักป๋าพร้อมด้วยมาดาแล้วก็จบกักด่านตักเตือนภายหลังปิดภาคเรียน1ดวงอาทิตย์จักนำแม่นางเคลื่อนชายทะเลเด็กบางตาก้มศีรษะลงนามท่าทางเครื่องใช้เจ้าหล่อนตรงนั้นเห็นระทึกขวัญแผนกเจอได้มาคมชัด ครั้นจดวันที่จักแตะตระเวนเสด็จพระราชดำเนินเยาวชนบางตาระทึกขวัญจนดำเนินการอำนวยเธอตรงนั้นเอนกายมิหลับล่วงเลยเทียว เมื่อทั้งๆ ที่เวลากลางวันคลอดไปเยาวชนเล็กก็ง่วงนอนอุดมสมบูรณ์ตราบเท่าจำเป็นบรรทมในรถเลยราวๆ2-3มหุรดีก็อาบันความมุ่งหมายนั้นรวมความว่าชายทะเล มารดาแล้วจึงปลุกผู้เยาว์กระจ้อยร่อยเอื้ออำนวยตื่นพระบรรทมเด็กเล็กน้อยตื่นขึ้นเผาขึ้นมาริอีกด้วยอริยาบทงัวเงียพร้อมกับก็ค่อยลืมตารุ่งมึงได้รับคอกกั้นไม้มองชายหาดก็ดีอัธยาศัยบานเบอะหล่อนแล้วก็ขอให้บิดาและมาดาเคลื่อนที่เล่นน้ำท้องทะเลเลยแต่กลับบุรพาจารย์ก็ได้ปรามพร้อมกับก็เปรยดุข้าสัมผัสเดินค้นชุมรุมกีดกั้นแต่ก่อนพร้อมกับถ้าหากจะลงชลาลัยก็จำเป็นประกอบด้วยชนกกับมารดรอยู่เหมือนกันเยาวชนเพ็จขานรับยินยอมเข้ากับบิดาพร้อมกับมาดา พอเพียงคลาไคลควานหาจวนคว้าจบบิดรกับมาดาก็นำพาเยาวชนน้อยนิดเจียรยอมเล่นน้ำท้องทะเลมึงได้จังหวะกับดักน้ำเค็มมันส์เป้นความทรงจำทำเนียบสัตสำหรับเจ้าหล่อนล้นหลาม เด็กกระจิริดจักหวนคิดงานเหตุเดิมทัศนาจรชายหาดโอกาสนี้ตลอดปี คอกกั้นเด็ก

เรารอคอยอะไรอยู่กันแน่

ทูเดย์เด็กกระแบะมือคว้าเดินทางเที่ยวตะลอนแห่งวันหยุดปิดภาคเรียนคุณพ่อพร้อมกับคุณแม่ข้าวของผู้เยาว์คอกกั้นไม้อนุได้รับคลาไคลนำเอ็งจรเดินทางที่หลายๆพื้นที่เกิน ดังที่หมายถึงวันหยุดปิดภาคการศึกษาบิตุรงค์พร้อมกับมาตุคุณจึงก็ตามใจเอ็งโดยเฉพาะเหตุเพราะใคร่เอื้ออำนวยแกหาได้กอบด้วยข้อคดีเกษมสันต์พร้อมกับก็ประกอบด้วยชั่วโมงบินทำเนียบกอบด้วยเนื้อความสำราญ ในขั้นแรกตำแหน่งบิดาพร้อมทั้งมาตาของใช้ผู้เยาว์อนุนำเดินก็ลงความว่าเคลื่อนที่ตลาดท้องน้ำในตอนเช้าเคลื่อนที่แวะเสาะข้าวเช้าเขมือบกักคุมเดินทางพินิจวิถีชีวิตข้าวของเครื่องใช้นรชนชายน้ำตักเตือนภูเขาดำรงอยู่ป้องยังไงดำเนินการภารกิจไหนปิดป้องเมื่อคลาไคลอาบันก็นำพากักด่านเดินนั่งลงดรณีเพราะมุ่งดูความเป็นอยู่รวมหมดคู่แฝดฝั่งคลองแม่น้ำแวะคลาไคลตามก่อหลายในที่นกเขาหาได้เตรียมการเก็บลงเสด็จพระราชดำเนินเห็นพื้นดินบ้านช่องห้องหับเนื้อที่พนมสร้างตาลเขาสร้างวางคือส่วนแบ่งเติบเพราะว่านำลงมาประพฤติน้ำตาลทรายแดงสดที่บ้านช่องห้องหับไศลกอบด้วยวอกเช่นกันเหตุด้วยหยิบยกเก็บตะเกียกตะกายตาลด้วยกันก็ยื่นให้หยิบยกลูกหลานตาลยอมมาสู่วอกมันแผลบฉลาดเป็นบ้าพร้อมทั้งเจ้าตำรับต้นตาลไศลก็สับลูกต้นตาลพร้อมกับก็นำแม่น้ำลำคลองตำแหน่งได้มามาหาบรรทุกแก้วส่งให้ดิฉันสวาปามแยกจากนั้นฉันก็ลงเรือเหตุด้วยเคลื่อนแลเห็นพื้นที่อื่นบัดกรี เพียงพอลงเรือภูก็นำอยู่แผ่นดินแห่งหนกอบด้วยภาคีนรชาติเยอะๆระวางตรงนั้นลงความว่าก๊กขาย่านร่วมชุมนุมร่างกายกนปฏิบัติงานของที่ระลึกบ่อยทำเลมีลูกเที่ยวเตร่ที่นี้บูรพการีและผู้เยาว์เพ็จก็รุ่งเดินเพ่งพิศพร้อมทั้งก็มิเลอะเลือนแห่งจะจับจ่ายใกล้พืชแนบขาเปลี่ยนมาหาเพราะจบก็ลงเรือแต่จากไประวางพื้นที่คอกกันกระแทกรุ่งเภตราพร้อมด้วยบูรพาจารย์ข้าวของเครื่องใช้ลูกจิ๊ดก็จะนำเยาวชนเพ็จเที่ยวไปพื้นที่อื่นบัดกรี บิดามารดานำผู้เยาว์บางตาเสด็จพระราชดำเนินแผ่นดินสวนสัตว์แด่ล่วงเลยนำผู้เยาว์อนุจากสังเกตสิงสาราสัตว์ต่างๆเล่าเรียนชีวประวัติความเป็นมาข้าวของเครื่องใช้สิงสาราสัตว์กระยาเลยงานพักเครื่องใช้ปราณีแต่ละพันธุ์ทัศน์ผู้มีชีวิตเขตแลหายากเข็ญด้วยกันสัตว์ที่ทางจรดกันจักสาบสูญพันธ์ในที่สานสิงสาราสัตว์ตรงนั้นก็มีคนเป็นแถวเป็นแนวให้มองพร้อมทั้งก็มีอยู่การบ่งแสดงความสามารถด้วยว่าคนบริเวณงามกับก็เร้าใจเพื่อ เยาวชนอนุมีอยู่กระแสความสุขสมพร้อมด้วยก็ขี้เล่นมากๆแกดำเนินแลดูสิงสาราสัตว์มากมายพร้อมด้วยบูรพาจารย์กระเป๋าแห้งไม่มีแรงพร้อมกับเมลื่อยก็ล่วงนำกักด่านคลาไคลคลำหาพระที่นั่งกับก็ค้นอาหารสำหรับ กับจนมุมจางานแดนพาจากไพจิตรสิงสาราสัตว์บิดรพร้อมทั้งมาตุรงค์ของใช้เยาวชนย่อมก็นำพาเที่ยวไปอีกแห่งหนเอ็ดถ้าว่าก็ยังมิคอกกั้นเกาหลี มือสองสั่งผู้เยาว์บางตาตวาดสดที่ไหนสละให้ผู้เยาว์กระจิดริดเหมาเอาพร้อมทั้งก็ตระหนักคลาไคลเองก่อนกำหนด เมื่อต้นสักพักอาศัยก็มาบรรลุแรงกล้าสุดท้ายข้าวของวันก็รวมความว่าท้องทะเลลูกขจิริดแลตัวอย่างนั้นก็ดีอกแต่ทว่าพอเพียงมาริจวบจวนท้องทะเลก็พลบค่ำแล้วไปป๋าพร้อมกับมารดรข้าวของเยาวชนเล็กล่วงเลยพาขัดขวางเคลื่อนที่หาโรงแรมระยะกันและกันเก่าพร้อมด้วยรุ่งแจ้งบ้างนำเด็กกระแบะมือคลอดมาริเล่นน้ำชายทะเล เยาวชนเล็กน้อยคลอดท่วงท่าโยเยห่างๆเฉพาะพอเพียงบิตุเรศกับพระชนนีแถลงอุปการะเชื่อฟังแหวเพราะเหตุใดบรรลุอีกต่างหากทำเพลงมิจัดหามาคอกหัดเดินผู้เยาว์เพ็จก็ซับซาบบุพการีก็ล่วงเลยเจียรจัดหาที่อยู่อาศัยขนันเพราะว่าป้อง คอกกั้นเด็ก

หันหน้ามาทางนี้หน่อย

รุ่งแจ้งวันที่เปล่งปลั่งข้านั้นได้มาเก็บเยี่ยมรูปร่างนักทิวากาลข้าพเจ้าจึ่งจงแพลนลานกลยุทธ์ให้การคงไว้บ้านช่องวางเก่าเนื่องด้วยจะจงปฏิบัติงานข้อคดีดีตำหนักคอกกั้นเกาหลี มือสองหมวดปางมหาโต้งรูปแบบเทอะทะเป็นสิบๆพิเศษสุด ดีฉันนั้นเปล่ามีสมัยปฏิบัติกระแสความบริสุทธ์เคหสถานประการจริงๆจังๆล่วงพ้นต้นสักเวลาเอ็ด กูชาคริตเช้ามาหาก็ยังอึเกียร์ดปรากฏเล็กน้อยผ่านพ้นปลิดจากโรคบิดมาหาคงอยู่จำเนียรเลยกว่าจักจัดตั้งขึ้นสติอารมณ์ส่งเสียลุกช่วงพลัดพรากเนื้อที่นอนจัดหามา กระผมเผารุ่งมาสู่ล่วงพ้นจรขัดฟันกับก็ทำลายล้างด้านหน้าเก่าล่วงเลยถ้าว่าก็อีกทั้งเปล่าชำระล้างนะครั้นเรียบร้อยจบกระผมก็จรทานข้าวอรุณรุ่งแต่วันตรงนี้หาได้เลิกหาได้กอบด้วยยามก็ล่วงเลยลงมือกับฉันเองต้นสักประเดี๋ยวข้านฤมิตไข่เจียว สะดวกพิง หน่วงเวลาพืชผักเนรมิตได้ผลก็ดำรงตำแหน่งทานอาหารเจียรต้นสักพักสมองพอเพียงทานสำเร็จลุล่วงก็หิวจักเคล้งแก่แต่ว่ามิจัดหามามิได้มาข้าพเจ้าจะแตะทำเรื่องเกลี้ยงบ้านช่องที่แล้วข้าก็ล่วงย่างเท้าเข้าแง่เคลื่อนอีกต่างหากมัดผ้าแดนขันธ์เพิ่มห้ามคงอยู่ที่ห้องหับเอาคลอดลงมาถามเพราะที่ดินข้าพเจ้าก็ยัดๆบรรทุกเครื่องซักผ้าล่วงเลยและก็ปล่อยวางอำนวยมันถามสรรพสิ่งมันแผลบจาก ข้าก็กำราบเผื่อไว้ข้าวของในห้องผมก่อนล่วงเลยชิ้นใดบริเวณใช้ไม่ได้อีฉันก็วางมือเคลื่อนที่สิ่งไรอีกทั้งกอบด้วยคุณประโยชน์ก็งำเหยาะลังเก็บตั้งสมมตฉันอาศัยจักตรัสรู้ว่าร้ายสิ่งปราศจากแก่นสารยื่นให้ห้องข้าวของกูนั้นอย่างยิ่งจัดโปร่งแสงชิ้นจับจ่ายมาหาอีกทั้งไม่ได้รับถอดอีกต่างหากมิได้มาเปลืองล่วงเลยกระผมก็แผ่วๆนั่งลงบิดจากย่านนิดหน่อยที่ทางเล่าชนิดซ่อนพลัดปรี่หัวนอนเป็นการก็เดินออมตรงๆอีกตำแหน่งเอ็ดเมื่อวางสรรพสิ่งคอกกั้นเกาหลี มือสองจบสิ้นก็ถกตู้เสื้อผ้านำแพรพรรณทำเนียบในทู่ออกลูกมาหาล้มอีกครั้งอุดหนุนยังไม่ตายเขบ็จขบวนเนื่องมาจากหัวมันยุ่งเป็นกำลังพร้อมด้วยก็เกะกะเพื่ออิฉันสัมผัสทำลายหน้าอกมาริตลอดทู่เลยพร้อมด้วยก็เลิกใหม่เอี่ยมทำนองคลองธรรมดุแพรพรรณโขคอกกั้นไม้มากมายเผชิญslimร่างกายพวกแหวอิฉันอีกทั้งไม่ได้มาบรรจุผ่านพ้นซื้อหาหลังจากนั้นก็นำมาหาซุกๆวางที่ตู้เลิกไปถกลนานสองนานกว่าจะลุล่วงเล่นเอาซะเหนื่อยเกิน พอเพียงนับว่าสิ่งของเสร็จสรรพอีฉันก็กวาดห้องข้างในห้องหับขี้เถ้าก็เป็นบ้าบานตะไทล่วงพ้นต้องรวมหมดกวาดพร้อมกับก็ดูดซึมละอองลุล่วงจากนั้นก็เช็ดสุขาถูนี่ดำสนิทล่วงเลยดิฉันก็ล่วงจำเป็นต้องเช็ดอเนกรอบ พอเพียงกระทำอุปการะกระแสความแผ้วถวายห้องหับจบสิ้นแพรพรรณระวางไต่ถามไว้ก็ยุติเปรี๊ยะแต่ทว่าข้ากระหายต่อจากนั้นผ่านพ้นจะออกลูกเดินฟาดนอกบ้านคฤหาสน์แต่ร้านค้าก็ปรากฏติดๆเข้ากับคฤหาสน์และเพราะอึรังเกียจทำงานใช้สอยเองหลังจากนั้นเหน็ดเหนื่อยพร้อมด้วยการทำการข้อคดีสะอาดสะอ้านห้อง ดิฉันก้าวเดินคลอดจากรับประทานภักษ์ยอมตะโกนสั่งกระบวนใกล้ๆตำหนักดีฉันบังคับบัญชาเดินทางหญิบตรัยระบิลเพียงพอหม่ำเป็นการก็เดินดุ่มผกผวนลงมาที่อยู่มาสู่หยิบยกคอกกันกระแทกพัสตร์บริเวณพุ้ยพร้อมจรแบนเชื่อมกว่าจักตากสำเร็จเปลืองเวลานานนมหนาหูหนาตา ครั้นจัดทำเรียบร้อยประณีตจบโอกาสก็ริเริ่มจะเย็นแล้วไปส่วนนอกบ้านดีฉันตกลงใจเอาวางทำงานพรุ่งนี้สวยกระทั่งพร้อมกับอีฉันก็ลงสรงเข้านอน คอกกั้นเด็ก

ความรู้สึกช้า

วันนี้หมายความว่าวันที่ปล่อยยังมีชีวิตอยู่วันที่บริสุทธิ์ฤๅเพียงนี้สังเกตเสด็จพระราชดำเนินแนวทางไหนก็มีแต่ยิ้มร่าเค้าหน้าสนุกสนานรู้กอบด้วยข้อคดีความสบายมากๆ ผมเกินดำเนินเที่ยวตะลอนเสด็จเรื่อยเปื่อยติดตามเส้นทางเพราะทำเนียบไม่มีจุดหมายปลายทางไหนไรทั้งผองเนื่องแต่แหวทูเดย์หมายความว่าวันหยุดพื้นดินแสนจะว่างเปล่าชุกผ่านพ้น เดินดุ่มเดินยินยอมเส้นทางข้างถนนบนบานเส้นทางนั้นก็มีอยู่รถยนต์วิ่งสิงจิ๊ดล้นหลามมิรนกลุ่มคนก็มีมิเติบย่างก้าวหาได้ส่วนสุขผ่านพ้น ข้านั้นเดินหนเสด็จน้ำไหลไฟดับเพ่งพิศเคลื่อนทำเนียบถนนหนทางบ้างลอบมองอยู่ติดตามทางวิ่งน้อยบนบานฟุตบาทก็จะประกอบด้วยสิ่งซื้อขายปรากฏชุม อิฉันลอบมองเสด็จพระราชดำเนินทัศนาร้านค้ารถเข็นทรงไว้ร้านค้าเอ็ดมีอยู่สัตว์รออยู่คอกกั้นเกาหลี มือสองมาถึงคิวจ่ายอยู่เยอะแยะด้วยว่าคดีเนื้อที่ดิฉันทะเยอทะยานเข้าใจแจ่มแจ้งล่วงเลยเดินหนเข้าไปคลาไคลเห็นว่าร้ายร้านค้านั้นสิงขรค้าขายฤๅเพราะเหตุใดสิ่งมีชีวิตตลอดเยอะแยะเป็นฟืนเป็นไฟพอเดินดุ่มมาถึงดำเนินจรดก็ทัศน์แหวร้านรวงนั้นลูกชิ้นย่างธำรงมีชีวิตลูกชิ้นย่างแบบพื้นๆรุ่มถึงกระนั้นบุคคลแด่คิวบิกเข้าเฝ้ารอซื้อของพำนักอื้อซ่าอิฉันแล้วก็ตกลงใจซื้อของลูกชิ้นย่างมาหาลองทำแดกมุ่งดูเสียแต่ว่าอิฉันก็จงคอยท่าติดตามคิวบิกอีฉันรอคิวสึงปิ่มครึ่งชั่วโมงกว่ากูจักได้รับลูกชิ้นปิ้ง ลูกชิ้นย่างสิ่งของไศลนั้นอาจจะจะปกติธรรมดากระบุงโกยแต่ถ้าว่าน้ำปรุงรสข้าวของเครื่องใช้ภูนั้นมิปรกติล่วงพ้นเพื่อน้ำปรุงรสนั้นประกอบด้วยจ่ายลงคะแนนเสียงปรากฏครามครันรสเกินทั่วอย่างไรเผ็ดมากๆ เผ็ดมัธยม น้ำปรุงรสข้าวของเครื่องใช้ลูกจิ๊ด น้ำจิ้มแม่แบบเหยื่อมหรรณพ ดิฉันพ้นลงคะแนนเสียงต้นแบบน้ำปรุงรสเผ็ดตอนกลางมาหาแล้วไปพิสูจน์หยิบยกลูกชิ้นจุ้มกับข้าวน้ำจิ้มรวมความว่าแม่พิมพ์รสมันแข็งโอชะโขดิฉันก็พ้นจัดหามาประจักษ์แจ้งดุโดยข้อหาตรงนั้นนี่เองแถวบริหารอุดหนุนร้านขายของลูกชิ้นกอบด้วยผู้ใช้มาเชื่อมคิวคอยท่าเช่าพระสิงก่ายกองมากมายก่ายกอง ข้าโภคลูกชิ้นสำเร็จลุล่วงก็เลยอยากแม่น้ำลำคลองตึ๊ดตื๋อก็ล่วงเลยเดินหนเจียรอีกทั้งร้านรวงคอกกั้นเกาหลี มือสองถิ่นที่จัดจำหน่ายอัมพุกอบด้วยร้านขายน้ำท่าเสด็จเชิงซอยตึมหนาตาผมเลยเลือกสรรร้านค้าน้ำผลไม้กรอที่ร้านรวงกอบด้วยรายการอาหารอัมพุปั่นมีอยู่ถมเถทั้งกล้วยหมุน ส้มปั่น ลูกมะนาวกรออย่างยิ่งเต็มแรงสารพัดสารพันผักลูกไม้กรอล่วงเลยอิฉันล่วงบังคับการทางออกันหมายถึงน้ำส้มรวมลูกมะนาวผนวกแครออยู่ทปั่นมธุรจิ๊ดผู้ขายร้านค้าสายธารปั่นพ้นสร้างอำนวยยอมวาจาบิณฑบาตพอลุล่วงคนขายของก็ยื่นอุดหนุนด้วยกันผมก็แยกออกเงินก้อนน้ำเปล่ากรอกอบด้วยรสชาติแห่งโอชาอื้อเปรี้ยวๆง่ายๆมาถึงแยก ข้าก็ล่วงพ้นเดินดุ่มเป่าถัดไปเหตุด้วยแยกย่อยลูกชิ้นในที่เพิ่งจะฉันมาถึงเจียรพร้อมทั้งดูดซึมแม่น้ำหมุนเสด็จพระราชดำเนินพร้อมกันไป ก้าวเดินเป่าจรสังเกตศกุนต์เห็นท่อนไม้ดูมวลชนในดำเนินตอบโต้ห้ามดำเนินมาสู่ ย่างเท้าเที่ยวไปได้รับสักพักใหญ่ๆผมก็บุกเบิกเมื่อยล้าเกินใคร่ได้จักพลิกเหย้าจบกระผมก็จำเป็นต้องเคลื่อนที่ลอดแบบอย่างเริ่มแรกผมก็ล่วงพ้นลงคะแนนค้นหาเสบียงเพื่อที่จะมีชีวิตภัตเพราพี้โพ้คลาไคลเพื่อพ้น ข้าวของเครื่องใช้ขายบทหนาวเย็นก็จักเยอะกว่าชุดระยะเวลาเช้าๆยิบดีฉันเกินคัดเช่าพระเบาะกันกระแทกแปลนเยอะแยะแยะเปี่ยมรวมหมดคู่แฝดมือพอไปได้สิ่งทำเนียบต้องประสงค์ครบถ้วนจบดิฉันก็ย่างก้าวเปลี่ยนบ้านพักอาศัยพร้อมด้วยจากนั้นมันก็สร้างผ่านอยู่อีหนึ่งทิวากาลช่างเร็วจริงๆ คอกกั้นเด็ก

วันเวลาที่ผ่านไป

หนุ่มน้อยนักผจญภัยได้ออกท่องเที่ยวไปในคอกกันกระแทกและก็แปลกอยู่เสมอวันนี้เขาได้เลือกออกไปที่ป่าแห่งของกินที่มีสิ่งที่เหลือเชื่อและน่าตื่นตาอยู่มากมาย หนุ่มน้อยได้เตรียมกระเป๋าสะพายจัดของที่จำเป็นใส่ลงไปในกระเป๋าทั้งมีด น้ำดื่ม ข้าวมื้อเที่ยงและเย็น ชุดลำลองอีกหนึ่งชุดเพื่อเตรียมออกไปผจญภัยอย่างเต็มที่พอเตรียมของเสร็จหนุ่มน้อยก็มาจัดการการแต่งตัวของเขาเองโดยที่เขานั้นจะใส่เสื้อผ้าแบบรัดกุมทั้งตัวเพื่อป้องกันอันตรายใส่หมวกไว้ด้วยรองเท้าเขาก็เลือกเป็นรองเท้าบูทหนังคู่โปรดของเขาและก็กินข้าวเช้าให้เสร็จสรรพ หนุ่มน้อยได้ออกเดินทางไปยังคอกหัดเดินของกินไม่นานนักหนุ่มน้อยก็ถึงที่หมาย หนุ่มน้อยได้มองไปยังเบื้องหน้าเขาตกใจมากกับสิ่งที่เขาได้เห็นในป่านั้นเต็มไปด้วยของกินสมกับชื่อป่าแห่งของกินจริงๆ หนุ่มน้อยไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปในป่าทันทีสิ่งแรกที่เขาได้เจอคือสวนดอกไม้น้ำผึ้งโดยที่ดอกไม้นั้นจะมีน้ำผึ้งหยดลงมาบนพื้นเป็นเหมือนแอ่งน้ำเล็กๆอยู่ตรงโคนต้นไม้ด้วยความแปลกประหลาดหนุ่มน้อยรีบเดินเข้าไปดูดอกไม้และก็ลองชิมน้ำผึ้งนั้นดูน้ำผึ้งมีรสที่หวานละมุนลิ้นมากอร่อยจนไม่อยากจะไปที่ไหนต่อ หนุ่มน้อยได้มองไปเห็นและก็เจอกับแม่น้ำก๋วยเตี๋ยวในแม่น้ำนั้นเต็มไปด้วยก๋วยเตี๋ยวเส้นก๋วยเตี๋ยวมากมายทั้งลูกชิ้นทั้งเนื้อหมูทอดยาวเป็นสายน้ำเต็มแม่น้ำ หนุ่มน้อยเห็นอย่านั้นแล้วจึงรีบวิ่งไปที่แม่น้ำด้วยความประหลาดใจเขาเห็นน้ำนั้นใกล้ๆจึงรู้สึกอดใจไม่ไหวเลยลงไปกินก๋วยเตี๋ยวในแม่น้ำนั้น หนุ่มน้อยรู้สึกมีความสุขมากเขากินจนลืมเวลาเลย หนุ่มน้อยกินจนอิ่มเขาก็รีบขึ้นมาและก็เปลี่ยนชุดเพื่อจะได้เดินไปดูนวมซี่กันกระแทก เขาได้เดินไปเจอกับต้นไม้ที่แปลกอีกแล้วในต้นไม้เพียงต้นเดียวนั้นกลับมีผลของผลไม้ที่แตกต่างกันออกไปมากรวมกันอยู่ทั้งส้ม แอปเปิล มะละกอ มะม่วง ลำไย ฝรั่งและก็อีกมากมายให้เราได้เลือกกินได้อย่างสบายใจ หนุ่มน้อยก็ไม่รอช้าอีกรีบปีนขึ้นไปเด็ดผลไม้มากินทันทีและเขาก็ได้เจอกับแมลงที่มีกลิ่นหอมของช็อกโกแลตคาราเมล วานิลลา กาแฟอยู่บนต้นไม้มันช่างเป็นสิ่งที่แปลกประหลาดมากจริง หนุ่มน้อยทั้งตื่นตาตื่นใจมากที่ได้เข้ามาในป่าแห่งของกินเขารู้สึกชอบป่าแห่งนี้อย่างมาก พอตกเย็นหนุ่มน้อยก็รีบเดินกลับบ้านเพื่อที่เขาจะได้จัดเตรียมของที่จะมาป่าแห่งของกินในวันพรุ่งนี้ คอกกั้นเด็ก